Mijn vader

Dit is mijn vader. Hij was timmerman en in zijn vrije tijd speelde hij trombone in een fanfarekorps. Hij kon geen noten lezen, maar alles wat hij speelde klonk prachtig. Net als mijn vader ben ik muzikaal en kan ik geen noot lezen. Ik speel dus kennelijk vanuit mijn inspiratiebron.

Mijn vader is in 1973 overleden. Jaren later schilderde ik zijn portret met schim in het venster.  Als ik het schilderij zie, zie ik hem voor me. Ik schreef een gedicht over hem.

VADER

Hij was als een bos, maar dan gekapt
Een brede scheiding en met grote hand
Deinend en welvend op zijn buik.
Een krant over zijn hoofd, een diepe zucht.

Er hing nog zoveel onmin in de lucht.
En als hij keek dan keek hij doelbewust
Hij zei de dingen zelfs als hij niet sprak
Zo in getogen, ‘n enkeling die wist

Hoe zwijgend hard hij ‘t werken onderging
En het verdriet zijn grove huid deed zwellen.
Aan wie kon hij zijn stil verhaal vertellen?

Voortijds begaf zijn hart zich overzij,
Slechts zielsgenoten kenden zijn gedachten.
Zijn Heer kon hij niet langer laten wachten.